همیشه یه حسی

تو اوج بی حسی

از عشق بهم میگفت

یه دنیای با عشق

که از درون زیباست

یا جهانی بی مهر

که ظاهرش گیراست

آدمای خونه

می‌خوان کسی باشن

نشون دادن این جا

قراره کی باشن

بدون عشق حتی

نمیشه باهم بود

همه ی این روزا

با عشق ممکن بود

کنار هم موندیم

دور از پشیمونی

پس از کمی شادی

یا هر پریشونی

شاید باید بازم

بدون پروا گفت

اگر چه با فریاد

ولی به نجوا گفت

که آخره قصه قراره کی باشیم

تا آخر این جنگ

کنار هم باشیم

بدون عشق حتی

نمیشه باهم بود

همه ی این روزا

با عشق ممکن بود

کنار هم موندیم

دور از پشیمونی

پس از دمی شادی

یا هر پریشونی

کنار هم بودن

غنیمتش عشقه

این شوق و دلتنگی

خوده سرنوشته