شب آمد شب آمد دوباره که سو سو زند هر ستاره

به دامان شبها دو چشمم کمی فرصت گریه داره

تو ای شب که مثل خود من غریبی و تنها ترینی

دلت را گرفته سیاهی خموشی و عشق آفرینی

نواها به دل کرده پنهان تویی تو پر سوز و پر رمز و رازی

بلا کش تویی روح سرکش تویی تو باید به فردا ببازی

انکه دل داد و پژمرد و افسود حسرت روزگان به جان برد

انکه با ارزوهای بسیار رنج یاران نامهربان برد

نواها به دل کرده پنهان تویی تو پر سوز و پر رمز و رازی

بلا کش تویی روح سرکش تویی تو باید به فردا ببازی

ای خدا خسته ام ساز بشکسته ام جز تاثر نوایی ندارم

ای شبم رحمتی تا که در فرصتی هم چو ابر بهاران ببارم

انکه دل داد و پژمرد و افسود حسرت روزگان به جان برد

انکه با ارزوهای بسیار رنج یاران نامهربان برد

نواها به دل کرده پنهان تویی تو پر سوز و پر رمز و رازی

بلا کش تویی روح سرکش تویی تو باید به فردا ببازی