امشب از اسمان دیده ی تو روی شعرم ستاره می بارد
در سکوت سپید کاغذها پنجه هایم جرقه می کارد ⭒⭒
شعر دیوانه ی تب الودم شرمگین از شیار حواهش ها ⭒
پیکرش دوباره می سوزد عطش جاودان اتش ها ♫
آری آغاز دوست داشتن است گرچه پایان کار نا پیداست ⭒
من به پایان دگر نیندیشم که همین دوست داشتن زیباست ⭒⭒
از سیاهی چرا حذر کردن شب پر از قطره های الماس است ⭒
انچه از شب بجای می ماند عطر سکر اور گل یاس است ⭒

آه بگذار گم شوم در تو کس نیابد زمن نشانه ی من
روح سوزان اه مرطوبت بوزد بر تن ترانه ی من ⭒⭒
اه بگذار زین دریچه ی باز خفته در پرنیان رویاها ⭒
با پر روشنی سفر گیرم بگذرم از حصار دنیاها ♫
دانی از زندگی چه می خواهم من تو باشم تو پای تا سر تو ⭒⭒
زندگی گر هزار باره بود بار دیگر تو بار دیگر تو ⭒
انچه در من نهفته دریایست کی توان نهفتنم باشد ⭒
با تو زین سهمگین طوفان کاش یارای گفتنم باشد