خیام اگر زباده مستی خوش باش

با لاله‌رخی اگر نشستی خوش باش

چون عاقبت کار جهان نیستی است

انگار که نیستی، چو هستی خوش باش

آن‌شب که تو در کنار مایی روزست

و آن روز که با تو می‌رود، نوروزست

دی رفت و به انتظار فردا منشین

دریاب که حاصل حیات امروزست

خوش باش، خوش باش

امروز خوش باش...