خط چشمی می کشد جوهر گیسو

شکل یک چتر روی پیشانیت هر سو

بس بلند است چو شب

شرح این قصه گیسو

کشته من را قوس آن کمان ابرو

گیسوانت می برد مرا به هر سو

عاقبت به دست باد

رفت آن این سو و آن سو

موی چتری تو با چشم بارانیم

عطر گیسوی تو شد عطر پیراهنی ام

تو مرا دیوانه ام کن

تو گره گره بباف سوی چشمانم

از غم زلف تو من سخت حیرانم

تو مرا دیوانه ام کن

بی تو هر شب در خیال تو اسیرم

بس که از تمام این شهر

من سراغت را بگیرم

وقت باران رقص موی تو به هر باد

بغض من به دست فریاد

گریه شد به جانم افتاد

موی چتری تو با چشم بارانیم

عطر گیسوی تو شد عطر پیراهنی ام

تو مرا دیوانه ام کن

تو گره گره بباف سوی چشمانم

از غم زلف تو من سخت حیرانم

تو مرا دیوانه ام کن