ای فاصله ای فاصله

پشت سرت آه من است

هر چه که بد گویم کم

است میکشیم تو آخرش

بی عشق تو در به درم

باران که میبارد غمم

غم همان کودکی است

که گم کرده مادرش

بیا بیا پناه من بیا که انتظار

من گرفته جانم را دگر

تویی که تمام آرزو از تو رسیدم

به جنون مرا به رویاها ببر

این قائله جز دیدنت

ختم به خیر نمیشود

مرا تو ناامید مکن

این دل آواره میشود