دست دادم به تو هم دستِ دلم باشی اگر تو

عشق را معنی دیوانگیِ خویش ندانم

نه تو آنی که نمانی به سرِ قول و قرارَت

نه من آنم که نمانم

دل بستم به تو و طرح نگاهت غمِ دل بُرد

این چه عشقیست که جان از دلِ دیوانه بگیرد

آخرِ سر دلِ عاشق به سرانجام بمیرد

به سرانجام بمیرد

دلبرم تاج سرم ، مونس و یار و یاورم

دیوانه ی تو هستم بمان پایِ دلم

بی تو کُنجِ دلم خانه ی اندوه و غم است

ای وای بر دلم وای دلم وای دلم

عشق را هر طرف می‌نگرم آن طرفی

سُرمه ی چشم تو بر باد دهد خانه ی غم

خاطرَت را به جهانی ندهم ای زیبا

ای دل آرام تویی تا به ابد تاجِ سَرم

عشق آن بود که با زمزمه ای نجوا کرد

عشق آن بود که در سینه ی من غوغا کرد

در قلبم به جُز مهرِ تو دیگر هیچ است

عشق آن بود که راهِ دلِ من پیدا کرد

چشمانت مثالِ شبِ یلدای من است

در سیاهی چُنان شب که در آن نیست سَحر

من بُرون از همه ی خویشتنم اندر تو

غُصه ای نیست مرا حال تو خوب باشد اگر

دلبرم تاج سرم ، مونس و یار و یاورم

دیوانه ی تو هستم بمان پایِ دلم

بی تو کُنجِ دلم خانه ی اندوه و غم است

ای وای بر دلم وای دلم وای دلم

عشق را هر طرف می‌نگرم آن طرفی

سُرمه ی چشم تو بر باد دهد خانه ی غم

خاطرَت را به جهانی ندهم ای زیبا

ای دل آرام تویی تا به ابد تاجِ سَرم