کاره تقدیر که هستی

شدی عشق این دیوونه

منه مغرورو همین حس

داره سمتت می کشونه

دوباره شونه به شونه

داره کمتر میشه انگار

فاصله بین دلامون

پیش رومی‌و با حرفات

روی دردام شدی درمون

مث آرامش بارون

دلم‌و می‌بره هر بار

اون دوتا چال روو گونه‌ت

داره دنیام‌و می سازه

خنده های عاشقونه‌ت

تو یه رویایی توو شب‌هام

تا همیشه موندگاری

واسه تو دنیام‌و میدم

خم به ابرو هات نیاری

واسه ی من دلبری کن

با چشای نازو گیرات

بهترین منظره میشه

رقص پیچ‌و تاب موهات

وقتی که می خنده لبهات

شب نشینی پای آتیش

با صدای موج دریا

نمی خوام دور شم از این حال

وقتی می‌شم غرق رویا

باتو دنیا میشه زیبا