نه باور نکردم هنوز قصه رو

حقیقت یه تصویر پوشالیه

چشامو می‌بندم که یادم بره

چقد جای چشمایِ تو خالیه

من از شونه‌های تو دورم بگو

کجا روزه‌ی بغضمو وا کنم؟

کجا سر بذارم به دیوونگی؟

کجا زندگی رو تماشا کنم؟

برای رسیدن به من هیچ‌کس

منو بینِ حرفام پیدا نکرد

کسی جز تو قلب من پا نذاشت

کسی جز تو مشتِ منو وا نکرد

کجایی عزیزم که دردامو از من بگیری؟

کجایی که دلواپسی‌هامو گردن بگیری ؟

چقد سخته بعد از تو عاشق شدن

چقد سخته رویاتو کم داشتن

چقد سخته دل کندن از چشمِ تو

چقد سخته دست از تو برداشتن

همین که تو گاهی به خوابم بیای

هنوزم برام جای خوشحالیه

چشامو می‌بندم که یادم بره

چقد جایِ چشمای تو خالیه

کجایی عزیزم که دردامو از من بگیری؟

کجایی که دلواپسی‌هامو از من بگیری؟