من زبان بی زبانی های دستی نا امیدم

تو شهید قتل گاه و به یاد حنجرت هر دم شهیدم

تا گلویم زنده کرده کوچه در کوچه

چیام حنجر خشک شما را

تا به من دادی نوای دلنوا را

چشم گریان مانده بر در تا ببیند

روی ماه ساقی عطشان دشت کربلا را

روز محشر با دو چشم خسته از اشک مکرر

مثل دیروز و همیشه مثل فردا منتظر میمانم آیا

منتظر میمانم آیا

میشناسی خادمت را میشناسی خادمت را

میشناسی خادمت را