درونم پر از حسه نسبت بهت

ولی تو نمیدونی از حال من

نمیدونی از عشق و دلتنگیام

که فکرت باز میاد دنبال من

.

نمیگم ولی توی قلبم تویی

چقدر راضیم من ازین اتفاق

قدم هاتو توی دلم می‌شمرم

که عطرت بپیچه توی این اتاق

.

دلم تو هوای تو پر میزنه

تو رو دوس دارم خیال محال

به احساس من مرد من شک نکن

که این احساس نداره جای سوال

.

که اون شونه هات حس امنیته

که دستات شده سرپناه شبام

تو دنیات مردونه‌س و اسم تو

می‌شینه با عشق روی لبام

.

تو که بودنت جنس آرامشه

شدی مثل مهتاب توی شبام

غرورم نمیذاره از عشق بگم

ولی دوس دارم بمونی برام