وقتی بدونن آدم ها با کهنه زخمات گیری

عمدا نمک دون میشن مطمئن بشن میمیری

کافیه فقط حس کنن امید داری که خوب میشی

اون وقته که به مرگ می گیرنت که به تب راضی شی

شدیم یه مشت آدم تنها که فقط کنار هم

یجورایی دیگه زنده ایم اما زندگی رو بیش و کم

سخته تلخه وقتی ببینی خوبی هات به چشم نمیاد

دیگه هیشکی حال خوبه تو نمیخواد

واسم خنده داره این عالم پوشالی وقتی نون به دلاره و جونمون ریالی

کاش بودیم عین پینوکیو همه پشت ظاهر چوبی داشتیم یه دل بی نقابی