تو را مثل یک نغمه به قلم می آورم

هر کلمه اش بر من جان می بخشد

بهترین بخش نوشته ام شده خنده ی تو

نگاه خمار آلوده تو دیوانه ام می کند

بدان که من روزها را می شمارم

تا که ببینمت و بگویم خیلی دوست داشتنی هستی

گونه هایت سیب سرخ، دل من رفت

کاش می دانستی که آن نگاهت من را به چه روزی انداخت

اگر کسی از عشق سخن بگوید من تو را مثال می کشم

نمی گذارم بیگانه گان در عشق مان دخالت کنند

به جانم جان می بخشی هر لحظه نگارا

تو شدی نفس من، آرزو و امید من