اعتراف واسه من سخت تر از بی مردن

خاطراتِ دلمو تا کجاها بردن

کاش میشد دیدنت فقط توهم باشه

کاشکی که دردای من مثل دردای مردم باشه

ساعت ها همیشه خوابند من چرا بیدارم

مگه میشه از خیالت دیگه دست بردارم

اعتراف یه قهر کهنه است که سزاشو میدم

رفتی و مرگ خودم رو جلو چشمام دیدم

کاش میشد دیدنت فقط توهم باشه

کاشکی که دردای من مثل دردای مردم باشه

ساعت ها همیشه خوابند من چرا بیدارم

مگه میشه از خیالت دیگه دست بردارم