هوای حال من غم داره سرده
ولی از ابر و بارون خزون نیست
زمستون داره تو لحن تو انگار
که ابرش تو هزارتا آسمون نیست
هوام دلگیر نفسهام سرد دلم خون
یه عالم درد و دل دارم تو سینه
شب تارو غم یارو دل زار
هوای بی می و ساقی همینه
چه بی تابانه بی تاب تب تو
چه بی رحمانه بی رحمی تو بی رحم
چه بی اندازه میخوام که تو باشی
چه با انگیزه میخونی که میرم
منو سازم منو سوزم منو آه
تو و جام پر از می که شکستی
منو حال خراب و این شرابو
تو و باده منو عادت به مستی
تو و باده منو عادت به مستی
من اینجا دلخوشیم رفته به بادو
تو موهات غرق رقص رو این باد
سکوت شب کنار تو یه حرفه
سکوت تو چه احساسی به شب داد
چه بی تابانه بی تاب تب تو
چه بی رحمانه بی رحمی تو بی رحم
چه بی اندازه میخوام که تو باشی
چه با انگیزه میخونی که میرم
منو سازم منو سوزم منو آه
تو و جام پر از می که شکستی
منو حال خراب و این شرابو
تو و باده منو عادت به مستی
تو و باده منو عادت به مستی