ای ترانه ساز تنها ای ستاره پوش خسته

چرا بغض صد ترانه توی اندوهت شکسته

پشت این شبای زخمی یه نفر نیست که بدونه

سهم تو کنج قفس نیست قسمت تو آسمونه

وقتی آواز تو خط میزنه بودن منو

بذار تا برات بگم قصه ی دل سپردنو

وقتی تو رگهای تو نبض ترانه میزنه

دل من مال توئه نگاه تو مال منه

نگو فرصتی نمونده واسه ی نفس کشیدن

واسه عاشقونه بودن خواب آسمونو دیدن

نگو دیره واسه رفتن تو هم از جنس عبوری

مثل آینه روبرومی مثل یه خاطره دوری

وقتی آواز تو خط می زنه بودن منو

بذار تا برات بگم قصهی دل سپردنو

وقتی تو رگهای تو نبض ترانه می زنه

دل من مال توئه نگاه تو مال من