سو سو یه فانوس نگاه تو آرامش این راه تاریکه
ارابه شب عطرتو آورد یعنی که راه خونه نزدیکه
از هر مسیر سرد و طوفانی انگار قبل از من گذر کردی
هرجا که رفتم حرفی از گل بود شاید تو هم با من سفر کردی
تو جرات رفتن به من دادی وقتی که دیدی خیس بارونم
من جاده های خاطره سازو همیشه به قلب تو مدیونم
من واژه های آشتی با تو تو رازلکای فرودسته
انکار حسم دیگه ممکن نیست پلی که از من به تو پیوسته
دنبال هر مسافر خسته حتما یکی چشمش به راه مونده
تحمل یه فصل دور از تو سهم من از این ماجرا مونده
چشمای سبزه سرزمین من منتظر سر قدمهات
می چرخه سنگ آسیاب عشق با خون گرمی که تو رگهات