می‌دانی از این آشفته حالی

بیا بشکن سکوت خانه‌ام را

رها کردی مرا با بی‌خیالی

بگیر از من دل دیوانه‌ام را

جادوی لبخند تو آن شب کافرم کرد

تلفیق ناموزونی از شک و یقینم

ای آرزوی لحظه‌ی چشم‌ انتظاری

این روزها عاشق‌ترین مرد زمینم

تو دریایی و من/ چو رودی خسته ام

بگیر/ دست مرا

که با‌ هم، هم نفس/ برون از این قفس

شویم/ از غم رها

ببار ای ابرکم/ ببار و زنده کن

که من/ دلمُرده‌ام

تو آغاز منی/ تو پایان منی/ بمان/ تا انتها

ببار ای ابرکم/ ببار و زنده کن

که من/ دلمُرده‌ام

گُلی لب تشنه‌ام/ که در قلب کویر

زغم/ پژمرده ام

تو آغاز منی/ تو پایان منی

بمان/ تا انتها