عشقم ، بیا منو دوباره با لبخند

ببر به سرزمینی که هر چند

از اینجا دور باشه هزار فرسنگ

ببر مرا تو

چشمات ، آره دلیل انتخابم بود

تو تاریکی فانوس راهم بود

از وقتی اسم تو به نامم بود

ببر مرا تو

آرام جان منی ، تنها پناه منی ، تو آسمون دلم

تنها تو ماه منی ، آخه قرار منی (۲)

وقتی که باز خیال تو ، همدم شب‌های منه

کبوتر اقبال من ، یه قاصد خوش خبره

همیشه آرزوم بوده رویامو نقاشی کنم

رو بوم دل به نام تو قصر طلا بنا کنم

آرام جان منی ، تنها پناه منی ، تو آسمون دلم

تنها تو ماه منی ، آخه قرار منی