مادر مداد قرمزِ من کو

کو لقمه های نان و پنیرم

آخر چگونه بیست بگیرم

وقتی که دست های فقیرم

فردایِ درس آن همه باید

در جست و جوی کار بمیرند

ای ماه مهر زهر هلاهل

باز آ که زنگ های ثلاثه

روزی هزار بار بمیرند

تا کودکان به وقتِ دبستان

از ترس امتحان نهایی

با نمره یِ چهار بمیرند

ای ماهِ مهر ماه بد اخلاق

با ایده های محکم و خلاق

ما را بزن به خط کِشی از چوب

ما را بزن به تَرکه ی مرطوب

تا در درونِ کودکِ دیروز

مردانِ بی شمار بمیرند

مادر مداد قرمزِ من کو

کو لقمه های نان و پنیرم

آخر چگونه بیست بگیرم

وقتی که دست های فقیرم

فردایِ درس آن همه باید

در جست و جوی کار بمیرند

دل بادبادک ایست حصیری

آهی که نظر دلِ ما را

تا اوج میبَرد به اسیری

با هر نخ بریده شهید

دل های رفته را بگذارید

در اوج افتخار بمیرند

در این کلاس هایِ رُفوزه

لای کتاب هایِ عجوزه

ما چیستیم بر درِ کوزه؟

سقایِ علم دست بجنبان

تا گوش های تشنه به دستِ

چک های آب دار بمیرند

روزی هزار بار بگو آب

روزی هزار بار بگو نان

مادر مرا ببر به دبستان

تا رویِ شاخه های جوانم

گنجشک های توی دهانم

روزی هزار بار بمیرند

مادر مداد قرمزِ من کو

کو لقمه های نان و پنیرم

آخر چگونه بیست بگیرم

وقتی که دست های فقیرم

فردایِ درس آن همه باید

در جست و جوی کار بمیرند