ده ردت وه مالم زوو مه چووره وه

زندگیم فدایت، زود از پیشم نرو

ئه مشه و وه لامان روژ بکه ره وه

امشب پیشمان شب را روز کن

ئه مشه و چه ن شه وه نه تیه له خه وم

چندین شب است که به خوابم نمیایی

له که توریایته مینای چا وانم

مینای چشمانم، از که رنجیده ای

سه رت په تی که بینم زولفانت

روسری ات را بردار ،گیسوانت را ببینم

صد گیانی شیرین بکه م قوربانت

تا صد جان شیرینم رابرایت قربانی کنم