این روزای بد بیاری که همیشه

واسه من مثل یه شب تاری و سرده

اگه یک روزم بخواد بره از اینجا

از همون راهی که رفته بر می گرده

دیگه هیچ چیزی ازم نمونده دنیا

جز همین جونم که مونده کف دستت

این که چیزی نیست دیگه ته مونده هاشه

همینم بگیرش از من ناز شستت

چرا ابر سیاه بی کسی

سایه هاش رو بخت تیره ی منه

چرا جز دلتنگیو دلواپسی

در خونمو کسی نمی زنه نمی زنه