نشستی در دلم با یک کرشمه

مث آهویی در آغوش چشمه

چه کرده با من آن چشم خمارت

که دیوانه شدم در انتظارت

شبم از شوکران روی تو، مست

دلم از گندم گیسوی تو، مست

شبیه پیچ و تاب شعله در باد

پر از بیتابی ام، ای دادِ بیداد

نگاهت آتشی بر جان من زد

که دریایی درونم می خروشد

چرا شادم از این همواره سوختن

خدا داند چه کردی با دل من

دلم خون است از رویای شبهات

از این شاتوت وحشی روی لبهات

در این پایان دوران جوانی

کمی با من بمان با مهربانی