ببین معطلتم این حالی که دارم من

هر حالی فکر کنی بدتره من

بهم شب زده بد مثل دفتر مشق خط خطیم پر نقاشیم

اومدم پابوس تو کابوس تو ولم نکرد

بسته شد آغوش تو اقیانوست زد به من تبر

همین یه مرتبست پریدم از قفس افتادم از نفس

بدم میاد از خودم و از تو هر چی که شبیهته

هی به خودم میگم که این بار دیگه بار آخریته

سهم من و تو فقط این فاصله میشه

این فاصله داره همون قاتله میشه