مگه من مرده باشم که

هوای چشمت ابریشه

خدا شونه به من داده

که روش بغض تو خالی شه

مگه من مرده باشم که

ببینی خالیه پشتت

دلم می‌خواد اسیرت شم

مثه پروانه تو مشتت

واسه بغض نیمه‌ کاره‌ت

واسه خنده‌ی دوباره‌ت

تو بگو با یه اشاره‌ت

من نمیرم، کی بمیره؟

واسه هر حرف و بهوونه‌ت

گله‌های عاشقونه‌ت

واسه اشک‌های شبونه‌ت

من نمیرم، کی بمیره؟

کنارت غرق احساسم

فراموش کردنت واسم

محاله حتی یک لحظه

بذار سنگ صبورت‌شم

که با تو بی‌قراری‌ هم

برام آرامش محضه

واسه بغض نیمه‌ کاره‌ت

واسه خنده‌ی دوباره‌ت

تو بگو با یه اشاره‌ت

من نمیرم، کی بمیره؟

واسه هر حرف و بهوونه‌ت

گله‌های عاشقونه‌ت

واسه اشک‌های شبونه‌ت

من نمیرم، کی بمیره؟