حال دنیای من آشوب نبود بهتر بود

تا که طوفان به دلم دادی و رفتی آخر

قبل تو شعر نبود عاشق دیوانه کجا

نه دلی دلهره ای خاطره ای زخم آور

حال دنیای من آشوب نبود بهتر بود

و دلم دورترین جای جهان از احساس

تو چه کردی که هنوز از ته دل غمگینم

تو چه کردی که هنوز جنگ جهانی برپاست

من بی قرار این انتظار بارانی ام کرد

با هر قدم تنهایی ام را یادم آورد

با اینکه میدانم غمی اما کجایی

با بغض من نا محرمی اما کجایی

من به کابوس نبودنت سنجاق شدم

سرد و متروکه ترین جای جهان است دل من

جای خالی تو شد نقطه پایان خودم