خوشی تو جهانم

نشد پا بذاره مثه سایه ها بود

امیدی که داشتم

شده دور باطل، به بیراهه ها بود

من اینجا نگاهم به یه راه تاریک توی آسمونه

نشد کم نیاریم

شبایی که تا صبح، چشامون به راه بود

تو راهی که تردید

با پیچ و خم راه، رها کرده ما رو

سکوت حقیقت

همونی که سد شد تمومه راهها رو

دلی که شکسته

با حال پریشون شکسته صدا رو

به روزای روشن چقدر فکر کردیم

چه شد حال ما رو

یه رویای ساده ، تو شبهای دلگیر

منی که تا ابد خاطرخواتم

با یه بغض تلخی

با این قلب سنگی فدای خستگی چشماتم

چه دور از دیارم ، حال بدی دارم

منی که زخم تو به دل دارم

منو پرسه ی شب

با این بی پناهی

یه تیره راهم تویی ماهم

صدایی با فریاد تو کابوس و خوابم

من و خستگی هام

یه دلگیر و تنها، چه بی ذوقه حالم

یه وقتی میایی ، میون خیالم

منو نا امیدی، یه حسی که دارم، می دونم تو راهی

با خسته خیالم، می ترسم که دوری منم بی قرارم

یه رویای ساده ، تو شبهای دلگیر

منی که تا ابد خاطرخواتم

با یه بغض تلخی

با این قلب سنگی فدای خستگی چشماتم

چه دور از دیارم ، حال بدی دارم

منی که زخم تو به دل دارم

منو پرسه ی شب

با این بی پناهی، یه تیره راهم تویی ماهم