وقتی نیستی خونمون با من غریبی میکنه

دل اگه میگه صبورم خود فریبی میکنه

صدای قناری محزون و غم آلود میشه

واسه من هر چی که هست و نیست نابود میشه

وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه

نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه

وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن

با زبون بسته محکوم به گناهم میکنن

گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره

چرا دیوونگی کردی و گذاشتی که بره

وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه

نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه

وقتی نیستی همه پنجره ها بسته میشن

با سکوت تو خونه قناری ها خسته میشن

روز واسم هفته میشه هفته برام ماه میشه

نفسهام به یاد تو یکی یکی آه میشه

وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن

با زبون بسته محکوم به گناهم میکنن

گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره

چرا دیوونگی کردی و گذاشتی که بره

وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه

نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه

وقتی نیستی همه پنجره ها بسته میشن

با سکوت تو خونه قناری ها خسته میشن

روز واسم هفته میشه هفته برام ماه میشه

نفسهام به یاد تو یکی یکی آه میشه

وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن

با زبون بسته محکوم به گناهم میکنن

گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره

چرا دیوونگی کردی و گذاشتی که بره

وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه

نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه

وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه

نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه

وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه

نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه

وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه