یادمه یه روز یکی بود عاشق نگاش شدم من

همیشه تو خواب تو رویا میدیدم کنارشم من

یادمه نگاش میکردم دست و پامو گم میکردم

همیشه به خاطرش پشت به همه مردم میکردم

نه کسی واسه حال من دلسوزوند نه نه واسه کسی حالم مهم نبود نه

نه کسی دل منو خواست که نمونه بود و نبودم اصلا مهم نبود

یادمه رو برگردوند و از اینجا دور شد اینقد گریه کردم تا چشمام کور شد

همه میگفتن رسیدی به حرف ما نه من میگم شاید که مجبور شد

یادمه نگاش میکردم به نگاهش دل میباختم

هی واسه خودم تو رویام قصه و خیال میساختم

فکر نکردم به نبودش وقتی رفت فکر منم برد

دیدم از ندیدنش دل نتونست وایسه زمین خورد

نه کسی واسه حال من دلسوزوند نه نه واسه کسی حالم مهم نبود نه

نه کسی دل منو خواست که نمونه بود و نبودم اصلا مهم نبود

یادمه رو برگردوند و از اینجا دور شد اینقد گریه کردم تا چشمام کور شد

همه میگفتن رسیدی به حرف ما نه من میگم شاید که مجبور شد