تورو انقد دوست داشتم که تا رفتی هواسرد شد

انقد بهت گفتم دلم دوست داره قلبت بد عادت شد

هر دفعه میمردم برا آرامش چشمای بی رحمت

هیچوقت نفهمیدی منو عاشق فقط عاشقو میفهمه

بعداز تو بارون ، میباره رو این شهر

بعد تو دردا ، خونش شده سینم

بعد دو میبارمو ، میریزه از چشمام

قطره اشک از ، شعرای غمگینم ...

تیغت بریدو منم اشباع ترین

ازین حس خوب و خداوند عشق آفرید

یه جایی شدی همه زندگیم

که تو نگاه تو دیدم حس مادری

.محکومم شاکی خودم

نیستی بذاری چایی رو دم

هی گفتی مارو چش میکنن

دیدی قاب تصویرت شد از چشمام دریغ

دس میکشیدم رو کمر تو قفل

میشد اون روزا حتی واسه بغل تو مرد

چه قشنگ بود این قاب لعنتی

میزد آبشار مو تا گودی کمر تو موج

تو نبودی پا نمیشدم

با تنهاییا تو خودم جا نمیشدم

رفتی تو همه سلولای تنم

وقت کندن دست جمعی مانع میشدن

یخ زدم تو حجوم سایه ای که نیست

مومنم هنو به اون آیه ای که نیست

میشینم هر شب باتو

سر میز دوتایی تو کافه ای که نیست

این پاییزه بدون برگ

یدونه تو کم داره یه یدونه من

هنو میخونمت هنو مینویسم

یعنی کجایی تو الان بدون من

بعداز تو بارون ، میباره رو این شهر

بعد تو دردا ، خونش شده سینم

بعد دو میبارمو ، میریزه از چشمام

قطره اشک از ، شعرای غمگینم ...