سلام رئيس من خوبم

حالمو که نمی پرسی پس مجبورم دست به کار شم من هرجور هست واسه این همه پولی که رفت از خونم این صدای رعيته نفس بریدس به دربار ارباب رعیت های پست امثال من توی خیابون پره

اصاً چیزی أ خیابونای وطن یادت هست پیشونی و مُهر مدال و نگین

یعنی هرجوری میتونی مدالو بگیر رییس واسه همه ی ما عادت شده بشن هشتاد میلیون فدای یکی رییس نگران نباش و لبخند بزن واسه همه دافات هی ، پورش آدم بخر اصلاً هم درگیر پولش نباش

همه روزنای بی پناه شهرم میدن رییس با این پول من غرورمو میخرم خرج میکنم واسه ی امنیت میهنم آب میخرم واس آتیش عقده هام

آتیش انتقام از زالوهای بیشرف

پول میدم از کارام حمایت کنن دیوار خونه رو پر شعر هدایت کنن اصلا میدم دافا خودم کار فرهنگی کنن

همونا که دارن ازم تک تک میبرن

دیدن

أ این حرفا که نمیشه آبی گرم

واسه فردا که نمیشه کاری کرد

راست زیر زندگی نمیشه کنی قد پس هر درد رو زخما هروئین پاشیدن رییس با پول میشه لات هفت دولت شم نسلتونو میخرم با یه جفت کفشم دست چکو میزارم رو میز تحریم میگم ۵+۱ کلا چند

حاج آقا تحویل بگیر

من پسرتم یه رپیه پیر درمونم بود چند نخ سیگار

ول کردی کارم به تزریق کشید

حاجی چی به سرت اومد

این زخما چیه که داری میزاری رو من مگه قول ندادی که میزاری جوونی کنم و بعد میگی بیا بغلم پسر خوبم