با پری هرگز نمی گردم از این دامان جدا

تخته تعلیم از ما بود جدا

حسن بی پروا برق عالم سوز چشمت

غمها از ما بود جدا

تخته تعلیم از ما بود جدا

غمزه بیداد تو جام زنگین فکر ما .سوز بجسوزی ما

قلب‌ها از ما همیشه بود جدا

تخته تعلیم از ما بود جدا

کی سبکباری و تنهایی ز همراهان کند نالان مرا

تخته تعلیم از ما بود جدا

چهره شد نیلوفری از سیلی آن ظالمان

گلشن احزان نبود از ما جدا

تخته تعلیم از ما بود جدا

کو می گرمی که در جوش آورد خونهایمان

تیغ زهرآلود بدکاران بود از ما جدا

تخته تعلیم از ما بود جدا

در مروت نیست چیدن غنچه های تازه را

سر و سامان و طنازی از من مجنون بود خیلی جدا

تخته تعلیم از ما بود جدا

عشق از موبدی نبوده است جدا

راستی دشمنان تازه می یابد

تخته تعلیم از ما بود جدا

بهله پوشیم برای قوشهای طرلانت

آن همایان خوش اقبال

شعر از ما نبوده است جدا

تخته تعلیم از ما بود جدا

لب تو میوه های ممنوعه

عشق از ما نبوده است جدا

لب سرخ تو شیرین لیک

سرنوشت از ما نبوده است جدا

تخته تعلیم از ما بود جدا

از ورای پرده ها ببین دریاها

وصل و فصل دلداران نبوده است جدا

تخته تعلیم از ما بود جدا

هیچ کس از رشته فکرم سری بیرون نبرد

تخته تعلیم از ما بود جدا