گاهی خنده گاهی گریه آخه این چه کاریه

سرم از غم تو گریبون این چه روزگاریه

بعد تو این دل رسوا به کسی دل نمیبنده

دیگه از غصه رو لبها نمیشینه گل خنده

گاهی خنده گاهی گریه آخه این چه کاریه

سرم از غم تو گریبون این چه روزگاریه

آسمون قلب عاشق افقش رنگِ غروبه

اون وفا و مهربونی اگه برگرده چه خوبه

بی تو دل هر شبو هر روز مثل یک مرغ اسیره

بعد تو دل توی سینه دوست دارم تنها بمیره

گاهی خنده گاهی گریه اخه این چه کاریه

سرم از غم تو گریبون این چه روزگاریه