حالم به حال موی تو وصل و به هر آنی رها بسته

گاهی پریشان حال و طوفانی گاهی پر از امواج پیوسته

بالاتر از آغاز یک عشقی تو یک پایان زیبایی

در هر نگاهت قصه ای داری اندازه ی صد سال تنهایی

از دیدن من دست بردار و تمامم کن

راهم اگر سمت تو آمد سر به راهم کن

من چیزی از چشمان زیبایت نمیخواهم

گاهی فقط گاهی از آن بالا نگاهم کن

آخر چرا در گوشه ی چشمان تو غم بود

وقتی فقط نام تو در یادم عزیزم بود

مثل سپر بودم برایت هر زمانی که

بحران عشق و آبرویت روی دوشم بود آبرویم بود