من دلم گیره

میدونی هیشکی جاتو نمیگیره

میدونی یه عاشق با اشکاش مینویسه

میدونی همه دنیاشو تو چشمات میبینه

این عاشق دلش گیره

صبرم لبریزه

نگات که میکنم دلم میریزه

خودم بهارم دلم پاییزه

مثل برگی که از روی درخت میریزه

صبرم لبریزه

تو وقتی که حرف میزنی

مات و مبهوتت میشم

از چشات شعر مینویسم

از نگات عشق میگیرم

میشه همش نگام کنی

آروم اسممو صدا کنی

میشه واسه خودم بشی

یارو یاورم باشی

اینجوری نمیشه

بی جواب بذاری

اینجوری نمیشه

اشکامو دراری

به همه بگی که

دوستم نداری

پیش این آدما

منو جا بذاری

پیش این آدما

منو جا بذاری

اینجوری نمیشه

قلبمو بشکنی

اینجوری نمیشه

حرفامو نشنوی

یه روزی میرسه

به خودت که میای

میبینی که تهش

عمر رفته

عشق رفته

شوق رفته

من رفتم

من دلم گیره

میدونی هیشکی جاتو نمیگیره

میدونی یه عاشق با اشکاش مینویسه

میدونی همه دنیاشو تو چشمات میبینه

این عاشق دلش گیره