ای پرنده زیر بارون راه برگشتن نداره

شب رسیده مثل من تو خونه ای روشن نداره

هر دو تامون غصه داریم قصه ی ما گریه داره

تو نداری بال پرواز من ندارم راه چاره

من گل آلاله بودم باد وحشی پرپرم کرد

آتشی بودم تو صحرا عشق اومد خکسترم کرد

چشمه بودم در دل خاک پاک و روشن مثل خورشید

دل می خواست رودخونه باشه آرزوم تو سینه خشکید

روزای خوب من چه تموم شد همه رفتن در دل خاک

برام مونده یادگاری فقط این چشمای نمناک

ای پرنده ای پرنده شوق پرواز در تو مرده

شب تلخ خستگی روکی به یاد تو سپرده

ای پرنده زیر بارون راه برگشتن نداره

شب رسیده مثل من تو خونه ای روشن نداره