فدای خستگیات جلو غم هام سد شدی

برایه تمامه زخم هام تنهایی مرحم شدی

برای مشکلات من تنها تو کوه غم شدی

به پای من برای من تو از جوونی پیر شدی

میخام بپرسم از خدا بالاتر از بهشت چیه

که زیره پایه پدرم یه کوهی از خستگیه

هرچی غم داری بگو به روی شونم میزارم

واسه موهای سفیدت شبا من خواب ندارم

واسه پینه های دستات کاش میشد مرحمی باشم

میدونم زخمیه قلبت کاش میشد درمانی باشم

مثله ساحل برا موجا آغوشی نیست که نیست

مثله تو برام تو دنیا هیچ کسی نیست که نیست