به من عشق نداری فدای سرت به من چشم نداری فدای سرت

تو از اولش اومدی که بری که تنهام بذاری فدای سرت

میدونم دلت یخ زده میدونم نمیتونی این بارو خوبش کنی

یه احساس وقتی به ته میرسه نمیشه از اول شروعش کنی

چقد دوست دارم بدونم که تو چجوری فراموش کردی منو

من این حال و روزو چیکارش کنم که یادم بره زندگی کردنو

اتاقم با عکسات شده مثل موزه دارم آب میشم الان چند روزه

تو صد سال دیگم که برگردی پیشم میبینی همونم هنوز که هنوزه