کجایی ای که عمری در هوایت نشستم زیر باران ها کجایی
اگر مجنون اگر لیلا غریبم در بیابان ها کجایی
کجای این شب تاریک به روی ماه در بستی
ن
کجایی ای که عمری در هوایت نشستم زیر باران ها کجایی
اگر مجنون اگر لیلا غریبم در بیابان ها کجایی
کجای این شب تاریک به روی ماه در بستی
نه می گویی نه میدانم کجا هستم کجا رفتی
من آتش بودم اما تو به خاکستر نشستی
نه میگویی،نه میدانم کجا ماندم،کجا هستی
اگر شب هست و فردا نیست اگر راهی به رویا نیست
چه آهوها
که در چشمان لیلا نیست اگر گم کرده ام خود را
مرا در گریه پیدا کن اگر از شِکوه لب بستم
سکوتم را تماشا کن