مه جا مانده ی غروب سینه سوزم اذان مغربه اینجا هنوزم

مه دلم کندم از او یار جنوبی قسم خوردم به راهش چشم ندوزم

جهان چرخید عوض شد روزگارم مه قاپم جفت نشست تو ای قمارم

مه دل دادم به او یار خراسان که گیرایی چشاشه هی ندارم

بخن جانم بخن آرام سینم به جای فلک زوران شد همنشینم

به جای او بی محلی هایی که کردم میخام رو تخت خوشبختی بشینم