از دستت میدمو یه دیوونه

از آدمی که میشناختی میمونه

با قلبی که بی حسه

آخر این قصه

به همه دردو غماش میرسه

تقدیر منم شاید این بوده

مردم واسه یه عشق بیهوده

که ذره ذره آبم کرد

کلی بیتابم کرد

با نبودناش هی بی خوابم کرد

قفس چرا کشیدی برام

رو قلبی که با عشقم بهت دادمش

با این همه من عکس ترو

هنوز رو دیوار خونم دارمش

خستم ازین دردی که بعد از تو

مغز من گرفتارش شده

عشقی که بد کرده باهام اما دلم

اینجوری بیمارش شده

سخته قبولش کنم این حالم

تا نفس دارم باید همرام بشه

هرکی منو ببینه میپرسه که این

عاشق دیوونه چشه