ای تو ای رویای من

ماه این شب های من

بگو تو‌ای خیال من کنون کجایی

آرزویت در دلم سر بزن بر خانه ام

ولی اگرشنیدی از دلم نوایی

ای داد مرا تو داده ای بر باد

که برده ای مرا از یاد

دگر مرا نخواهی

ای داد مرا ببر به ان دیدار

که دلخوشم به ان یکبار

که از غمم بکاهیی

بعد عشقت شد زمستان

من درختی سرد و بی جان

ناتوانم ولی من خزانم

ولی گربیایی میتوانم