میون این همه سرگردونی دل من گرفته ماه پیشونی

بیا باز دوباره بی تابم کن منو تو رنگ چشات خوابم کن

نگو قصه آخرش مرگ منه داره چشمات منو آتیش میزنه

نگو از تلخی دنیا سیرم نگو میرم نگو که میمیرم

ای گل بهارم دشت لاله زارم قلب داغدارم سنگ بی مزارم

درد موندگارم روز ناگذارم زخم بی شمارم زهر روزگارم

خنده هامو با تو از نو ساختم باز به حرفای تو دل میباختم

میون این همه سرگردونی اومدم تو قلب تو مهمونی

بیستون قلب مو میکندم شکل خنده هات شدم میخندم

چشات از صدتا غزل بهتر شد خنده هات غنچه ولی پرپر شد

ای گل بهارم دشت لاله زارم قلب داغدارم سنگ بی مزارم

درد موندگارم روز ناگذارم زخم بی شمارم زهر روزگارم