پیش از تو حالم ابر و بارون بود

توو چارفصلم برف می بارید

پاییز بودم توی فروردین

حرف منو دنیا نمی فهمید

وقتی رسیدی تازه فهمیدم

دنیای من روی خوشم داره

تواومدی تا درد تنهایی

از روزگارم دست برداره

تو رسیدی چشمه ها یکی یکی دریا شدن

دنیا تاریک نباشه ماه نقره پوش من

زندگی کنار تو فرصت عاشقانه هاس

غیر تو هرکیو دوست داشتم دارم اشتباس

دریا شدی تو نم نم بارون

چشمام از خوشحالی تر میشه

آغوشم وا میکنم سمتت

هرروز حالم خوب تر میشه