دلت ظالمترین دل توی این دنیاس چه بدکردی تو بر این عاشق تنها

کنارعشق تو آروم آرومم بیا برگردکنارم ظلمتم زیباس

همش غصه همش غم تو دلم بارون همش بغضت گلومو کرده نامیزون

هوای توهوای بعدبارون عجب شهری توجشمای تو پنهونه

هوای خونه دلگیر بوی عطرنفس گیرت داره

ازپیرهنم میره کجایی عشق ديرينه داره اسمم یادم میره

درودیوار این خونه پر ازعکساته حیرونم هنوزدستم تودستاته

توخودت عاشقم کردی حالاقلبت پشیمونه

حالاکه شاخه ای زردم درختی خشک و بی احساس وبیبرگم

تبر هی میزنی برقامت زردم

من آن سروم که روزی عاشقت کردم